Άρθρα - Νέα

Μυστήριο 2000 ετών έλυσε η NASA

Εκείνη την εποχή αστρονόμοι στην Κίνα παρατήρησαν μία λάμψη στον ουρανό, που ονόμασαν «φιλοξενούμενο αστέρα». Το αστέρι αυτό φαινόταν στον ουρανό για περίπου οχτώ μήνες.

Το 1960 επιστήμονες ανακάλυψαν ότι αυτό το «φιλοξενούμενο αστέρι» ήταν στην πραγματικότητα ένα σουπερνόβα, ο βίαιος θάνατος ενός μακρινού αστέρα και συγκεκριμένα για τον αστέρα RCW 86, που βρίσκεται 8.000 έτη φωτός από τη Γη. Μάλιστα, πρόκειται για την πρώτη καταγραφή ενός σουπερνόβα.

Οι ερευνητές επισημαίνουν πως αν κάποιος θα μπορούσε σήμερα να δει το φαινόμενο στον ουρανό, ενδεχομένως να φαινόταν μεγαλύτερο και από μία πανσέληνο. Ωστόσο, δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το λόγο που το σουπερνόβα ήταν ορατό σε τέτοιο βαθμό στη Γη.

Η έρευνα της NASA αποκάλυψε ότι η έκρηξη του αστέρα έγινε σε ένα σημείο του διαστήματος όπου δεν υπήρχαν αέρια ή κοσμική σκόνη. Γεγονός που επέτρεψε στο σουπερνόβα να ενισχύσει το διαστημικό αποτύπωμά του και να ταξιδέψει πολύ πιο γρήγορα και πολύ πιο μακριά.

Σύμφωνα με την έρευνα, το αστέρι ήταν στην πραγματικότητα ένας «λευκός νάνος» (τα υπολείμματα ενός αστέρα μικρής ή μεσαίας μάζας) και για πρώτη φορά έδειξε πως οι «λευκοί νάνοι» μπορούν να δημιουργήσουν γύρω τους ένα κενό, ώστε η μεγαλειώδης λάμψη του να ταξιδέψει έτη φωτός μακριά.

Πηγή: science

Πλησιάζει ο αστεροειδής με την «ταυτότητα» της Γης.

Θα περάσει από κοντά μας την  Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011 και ίσως δώσει στοιχεία για τον πλανήτη μας.

Η επιστημονική κοινότητα ετοιμάζεται να υποδεχτεί την επόμενη Τρίτη, 8 Νοεμβρίου, τον 2005 YU55, έναν αστεροειδή που θα περάσει πολύ κοντά στη Γη και είναι πιθανό να κρύβει πολύτιμα στοιχεία για τη δημιουργία του πλανήτη μας.

Έρχεται με αποκαλύψεις

Ο 2005 YU55 είναι ένας μικρός διαστημικός βράχος με διάμετρο 400 περίπου μέτρων που σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ειδικών θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση 200 χιλιάδων χλμ. Πρόκειται για το κοντινότερο πέρασμα του 2005 YU55 από τον πλανήτη μας τα τελευταία 200 χρόνια. Το μικρό του μέγεθος δεν θα επιτρέψει στους ερασιτέχνες αστρονόμους να τον παρατηρήσουν αλλά ήδη τα μεγαλύτερα επίγεια τηλεσκόπια όπως αυτά στο Παρατηρητήριο Αρέσιμπο θα στρέψουν το βλέμμα τους προς τον αστεροειδή.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο 2005 YU55 μπορεί να τους αποκαλύψει στοιχεία τόσο για τη δημιουργία της Γης (τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο σχηματίστηκε ο πλανήτης μας), όσο και γενικότερα για τη δημιουργία ολόκληρου του ηλιακού μας συστήματος.

Η NASA έχει κατατάξει τον 2005 YU55 στα λεγόμενα ΝΕΟ (Near Earth Objects): τα διαστημικά σώματα που κινούνται κατά περιόδους κοντά στη Γη. Όπως έγινε γνωστό η NASA θα χρησιμοποιήσει ραδιοτηλεσκόπιο σε μια προσπάθεια να αναλύσει την σύσταση του 2005 YU55 και να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για την «καταγωγή» του.

«Ελπίζουμε να καταφέρουμε να αποκτήσουμε κοντινές και λεπτομερείς εικόνες από τον 2005 YU55 οι οποίες θα μας αποκαλύψουν περισσότερα στοιχεία για το σχήμα, την επιφάνεια, τις διαστάσεις και άλλα χαρακτηριστικά του» ανέφερε σε δηλώσεις του εκπρόσωπος της NASA.

Πηγή: ΒΗΜΑ science


Αν και η αινιγματική Έρις στις εσχατιές του ηλιακού μας συστήματος είναι πολύ πιο πυκνή και ακόμα πιο παγωμένη από τον Πλούτωνα, οι δύο μακρινοί νάνοι πλανήτες αποτελούν σχεδόν τέλειους διδύμους

Οι Ευρωπαίοι αστρονόμοι, με επικεφαλής τον Μπρούνο Σικαρντί του πανεπιστημίου Μαρί Κιουρί και του Αστεροσκοπείου του Παρισιού, κατάφεραν να μετρήσουν τη διάμετρο της Έριδος, χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στη Χιλή, καθώς ο μικρός πλανήτης περνούσε μπροστά από ένα αχνό άστρο. Επρόκειτο για τεχνικό άθλο, καθώς η Έρις βρισκόταν σε απόσταση από τη Γη 100 φορές μεγαλύτερη από ό,τι η Γη από τον Ήλιο. Πρόκειται για το πιο μακρινό ουράνιο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα, που έχει ποτέ παρατηρηθεί με αυτή την μέθοδο. Η ανακάλυψη, που παρουσιάστηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανατρέπει τις αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων.

 

Το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη

Αρχιμήδης,
του Domenico Fetti, 1620

Στις 28 Οκτωβρίου του 1998, η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να αποκτήσει σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη - το αγόρασε ανώνυμος συλλέκτης για 2.000.000 δολάρια.
Αυτό που έχασε, δυστυχώς, η ελληνική Πολιτεία, το κέρδισε ευτυχώς η ανθρωπότητα. Το σημαντικότερο επιστημονικό χειρόγραφο που πουλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία αποκαλύπτει 13 χρόνια αργότερα, χάρη στη σύγχρονη τεχνολογία και την αφοσίωση των ερευνητών ενός αμερικανικού μουσείου, τα μυστικά της μεγαλύτερης μαθηματικής ιδιοφυΐας του αρχαίου κόσμου.
«Lost and Found: The Secrets of Archimedes» είναι ο τίτλος της έκθεσης που εγκαινιάστηκε  στις 16 Οκτωβρίου στο Μουσείο Τέχνης Walters της Βαλτιμόρης. Με φωτογραφίες, κείμενα και πολυμέσα, η έκθεση αφηγείται τη συναρπαστική περιπέτεια του σπάνιου χειρογράφου και το τεράστιο πρότζεκτ της συντήρησης, ψηφιακής επεξεργασίας και μελέτης του, που αποδεικνύει ότι ο Αρχιμήδης ανακάλυψε τα μαθηματικά του απείρου, τη μαθηματική φυσική και τη συνδυαστική - κλάδος των μαθηματικών που χρησιμοποιείται στην πληροφορική.
Το 1999, ο ανώνυμος συλλέκτης που απέκτησε το Παλίμψηστο το παραχώρησε στο Μουσείο Walters και μια ομάδα ερευνητών ξεκίνησε την προσπάθεια να διαβάσει τα σβησμένα κείμενα στο παλαιότερο σωζόμενο αντίγραφο του αρχαίου Έλληνα μαθηματικού, φυσικού, εφευρέτη, μηχανικού και αστρονόμου, που κρύβει πίσω του μία απίστευτη περιπέτεια: το 10ο αιώνα, στην Κωνσταντινούπολη, ένας ανώνυμος γραφέας αντέγραψε πραγματεία του Αρχιμήδη πάνω σε περγαμηνή, κρατώντας τα ελληνικά του πρωτοτύπου. Το 13ο αιώνα, ένας μοναχός έσβησε το κείμενο του Αρχιμήδη, έκοψε τις σελίδες, περιέστρεψε τα φύλλα κατά 90 μοίρες και τα δίπλωσε στη μέση. Η περγαμηνή στη συνέχεια «ανακυκλώθηκε» μαζί με περγαμηνές από άλλα βιβλία, για να δημιουργηθεί ένα προσευχητάριο (το αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής ονομάζεται παλίμψηστο).

Όταν το Μουσείο Walters παρέλαβε το χειρόγραφο, πολλοί πίστευαν ότι δεν μπορούσε να ανακτηθεί τίποτε από αυτό. «Ήταν σε φρικτή κατάσταση, έχοντας το βάρος των χιλίων χρόνων του, των μετακινήσεων και της κακής χρήσης», δήλωσε ο διευθυντής του πρότζεκτ «Αρχιμήδης» και επιμελητής χειρογράφων και σπάνιων βιβλίων του Walters, Γουίλ Νόελ.
Τέσσερα χρόνια χρειάστηκαν οι συντηρητές για να διαλύσουν το βιβλίο, λόγω της εύθραυστης κατάστασης της περγαμηνής, που είχε καταστραφεί από μούχλα, ενώ κάποια σημεία είχαν σκεπαστεί με σύγχρονη συνθετική κόλλα! «Κατέγραψα τα πάντα και έσωσα ακόμη και τα πιο μικροσκοπικά κομμάτια του χειρογράφου, φλούδες χρώματος, νήματα, σταθεροποίησα τη μελάνη με ζελατίνη, έκανα αμέτρητες επιδιορθώσεις με γιαπωνέζικο χαρτί», εξηγεί η Αμπιγκέιλ Κουάντ, επικεφαλής του τμήματος συντήρησης χειρογράφων του αμερικανικού μουσείου.
Το 2000, μια ομάδα ερευνητών άρχισε την ανάκτηση των σβησμένων κειμένων. Χρησιμοποίησαν τεχνικές απεικόνισης σε διαφορετικά μήκη κύματος του υπέρυθρου, ορατού και υπεριώδους φωτός (πολυφασματική απεικόνιση). Χάρη σε διαφορετικές μεθόδους ψηφιακής επεξεργασίας, το κείμενο αποκαλύφθηκε στα μάτια των ερευνητών με τρόπο που κανείς δεν το είχε δει για χίλια χρόνια. Ένα μέρος του βιβλίου που είχε σκεπαστεί με ρύπους διαβάστηκε με ακτίνες Χ στο εργαστήριο Stanford Synchrotron Radiation Lightsource (SSRL).
Το απόλυτο άπειρο
Ο Αρχιμήδης, στην πραγματεία του «Περί μεθόδου των θεωρημάτων μηχανικής» ασχολείται με την έννοια του απόλυτου απείρου και το Παλίμψηστο περιέχει το μόνο σωζόμενο αντίγραφο του σημαντικού συγγράμματος. Ο αρχαίος Έλληνας μαθηματικός ισχυρίζεται ότι δύο διαφορετικά σύνολα γραμμών είναι ίσα σε πλήθος, αν και είναι σαφώς κατανοητό ότι είναι άπειρα. Η προσέγγιση αυτή είναι όμοια με έργα του 16ου και του 17ου αιώνα, που οδήγησαν στην επινόηση του λογισμού.

Το  Στομάχιον

Το Στομάχιον (ΟΣΤΟΜΑΧΙΟΝ = μάχη με οστά)
ένα από τα αρχαιότερα ελληνικά παιχνίδια.

Επίσης, μόνο στο Παλίμψηστο βρέθηκε το «Στομάχιον» του Αρχιμήδη, η αρχαιότερη πραγματεία περί συνδυαστικής. Θεωρείται ότι ο Αρχιμήδης προσπαθούσε να ανακαλύψει με πόσους τρόπους θα μπορούσε να ανασυνδυάζει 14 τμήματα και να κάνει ένα τέλειο τετράγωνο. Η απάντηση είναι : 17.152 συνδυασμούς. Η συνδυαστική θεωρείται ζωτικής σημασίας στην πληροφορική.
Εκτός από τα έργα του Αρχιμήδη, στο Παλίμψηστο βρέθηκαν επίσης κρυμμένα ένα σχόλιο πάνω στις «Κατηγορίες» του Αριστοτέλη, καθώς και κείμενα του Υπερείδη, Αθηναίου ρήτορα του «χρυσού αιώνα».
Όταν το Παλίμψηστο οδηγήθηκε στο SSRL, αποκαλύφθηκε στην πρώτη σελίδα και η ταυτότητα του   γραφέα, που έσβησε τα γραπτά του Αρχιμήδη. Το όνομά του ήταν Ιωάννης Μύρωνας και τελείωσε τη μεταγραφή των προσευχών στις 14 Απριλίου 1229, στην Ιερουσαλήμ !

Δείτε το σχετικό video : http://archimedespalimpsest.org/about/history/

 

Όπως όλοι οι γαλαξίες, έτσι και ο Γαλαξίας μας φιλοξενεί μια περίεργη ουσία, που ονομάζεται σκοτεινή ύλη. Η σκοτεινή ύλη είναι αόρατη, αλλά προδίδει την παρουσία της μόνο μέσω της βαρυτικής έλξης της. Χωρίς σκοτεινή ύλη τα ταχύτατα κινούμενα άστρα του Γαλαξία μας, που τα συγκρατεί μαζί, θα σκορπούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Η φύση της σκοτεινής ύλης είναι λοιπόν ένα μυστήριο – ένα μυστήριο που μια νέα μελέτη δείχνει ότι μόνο βαθαίνει.
"Μετά την ολοκλήρωση αυτής της μελέτης, γνωρίζουμε λιγότερα για τη σκοτεινή ύλη από ό,τι πριν," είπε ο επικεφαλής της έρευνας Matt Walker, μέλος της ομάδας του Hubble στο Κέντρο για την Αστροφυσική του Harvard.

 

Βροχές διαττόντων καθώς η Γη περνά από τα συντρίμμια δυο κομητών.

Τα πεφταστέρια θα πέφτουν σε κύματα αυτή την εβδομάδα, καθώς η Γη συναντά στην πορεία της σωματίδια σκόνης από τις ουρές δύο κομητών. Πρόκειται για τους Ωριωνίδες, κληρονομιά από το πέρασμα του κομήτη του Χάλεϊ, αλλά και τη βροχή διαττόντων που προκαλεί για πρώτη φορά η διάλυση του κομήτη  Ελένιν.

Ο κομήτης ανακαλύφτηκε στις 10 Δεκεμβρίου του 2010 από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Leonid Elenin από το Lyubertsy της Ρωσίας. Η ανακάλυψη έγινε με απομακρυσμένη διαχείριση χρησιμοποιώντας από την Ρωσία το αστεροσκοπείο ISON-NM (International Scientific Optical Network’s Robotic Observatory ) κοντά στο Mayhill, του Νέου Μεξικού των ΗΠΑ. Την στιγμή της ανακάλυψης ο κομήτης είχε μέγεθος 19,5. Η αμυδρή κόμη του εκτεινόταν 6 δευτερόλεπτα της μοίρας και η ουρά του είχε έκταση 10 δευτερόλεπτα . Η τροχιά του θα είναι υπερβολική γύρω από τον ήλιο με αποτέλεσμα να επιστρέψει ξανά στο ηλιακό σύστημα μετά από χιλιάδες χρόνια. Ο πυρήνας του υπολογίζεται στα 3-4 χιλιόμετρα.

 

Ο Ερατοσθένης γεννήθηκε στην Κυρήνη της σημερινής Λιβύης το 276 π.Χ. και πέθανε στην Αλεξάνδρεια το 194 π.Χ.. Ήταν μαθηματικός, γεωγράφος και αστρονόμος. Από τα πιο σπουδαία επιτεύγματά του ήταν ότι υπολόγισε για πρώτη φορά το μέγεθος της Γης, ότι κατασκεύασε ένα σύστημα συντεταγμένων με παράλληλους και μεσημβρινούς, και ότι κατασκεύασε ένα χάρτη του κόσμου, όπως τον θεωρούσε. Νέος πήγε στην φημισμένη για την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρεια την πρωτεύουσα της πτολεμαϊκής Αιγύπτου όπου σπούδασε και εργάστηκε. Από πολύ νεαρή ηλικία ήταν εξαιρετικά ευφυής και αμέσως φάνηκε ότι στη ζωή του θα μπορούσε να καταπιαστεί —επιτυχώς- με οτιδήποτε, από την ποίηση μέχρι τη γεωγραφία. Τον φώναζαν Πένταθλο, παρομοιάζοντας τον με τον αθλητή που συμμετέχει στα πέντε αθλήματα του πένταθλου, για να τονίσουν το εύρος του ταλέντου του. Δεν παντρεύτηκε ποτέ και το 195 π.Χ. ο Ερατοσθένης τυφλώθηκε, ενώ ένα χρόνο αργότερα σε μεγάλη ηλικία λένε ότι πέθανε από εκούσιο υποσιτισμό. Ο Ερατοσθένης ισχυριζόταν ότι σπούδασε για κάποια χρόνια και στην Αθήνα. Το 236 π.Χ. ορίστηκε από τον Πτολεμαίο τον Γ’ τον Ευεργέτη, ως βιβλιοθηκάριος της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, διαδεχόμενος τον Ζηνόδοτο. Η κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια είχε πάρει τότε τα σκήπτρα από την Αθήνα ως το διανοητικό κέντρο της Μεσογείου, και η βιβλιοθήκη της πόλης ήταν το πιο αξιοσέβαστο πνευματικό ίδρυμα στον κόσμο. Δεν είχε καμία σχέση με τις σημερινές βιβλιοθήκες, όπου αυστηροί βιβλιοθηκονόμοι σφραγίζουν βιβλία και ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλο, καθώς επρόκειτο για ένα ζωντανό και συναρπαστικό μέρος, γεμάτο εμπνευσμένους μελετητές και ευφυείς μαθητές. Έκανε αρκετές σημαντικές συνεισφορές στα Μαθηματικά και ήταν φίλος του Αρχιμήδη. Γύρω στο 225 π.Χ. εφηύρε τον σφαιρικό αστρολάβο, που τον χρησιμοποιούσαν ευρέως μέχρι την εφεύρεση του πλανηταρίου τον 18ο αιώνα. Αναφέρεται από τον Κλεομήδη στο Περί της κυκλικής κινήσεως των ουρανίων σωμάτων ότι είχε υπολογίσει την περιφέρεια της Γης γύρω στο 240 π.Χ. χρησιμοποιώντας το ύψος του Ηλίου κατά την εαρινή ισημερία κοντά στην Αλεξάνδρεια και στη νήσο Ελεφαντίνη, κοντά στη Συήνη (το σημερινό Ασουάν της Αιγύπτου). Επίσης, ο όρος Γεωγραφία αποδίδεται στον Ερατοσθένη.

Εκτός από την ακτίνα της Γης ο Ερατοσθένης προσδιόρισε την καμπυλότητα του ελλειψοειδούς, μέτρησε την απόκλιση του άξονα της Γης με μεγάλη ακρίβεια δίνοντας την τιμή 23° 51′ 15", κατασκεύασε έναν αστρικό χάρτη που περιείχε 675 αστέρες, πρότεινε την προσθήκη στο ημερολόγιο μίας ημέρας ανά τέσσερα χρόνια και προσπάθησε να συνθέσει μία ιστορία βασισμένη σε ακριβείς ημερομηνίες. Τα επιτεύγματα του δεν σταματάνε εδώ. Ανέπτυξε μια μέθοδο για την εύρεση πρώτων αριθμών, μικρότερων οποιουδήποτε δεδομένου αριθμού, η οποία, σε παραλλαγή, ακόμη και σήμερα είναι ένα σημαντικό εργαλείο έρευνας στη θεωρία των αριθμών. Έγραψε κι ένα ποίημα που ονομαζόταν “Ερμής”, όπου περιέγραφε τις αρχές της αστρονομίας σε στίχους! Παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των γραπτών του Ερατοσθένη έχει χαθεί, πολλά σώζονται μέσω των γραπτών σχολιαστών.

 

Βαλτιμόρη

Οι κοσμολόγοι γνωρίζουν πλέον ότι η ύλη που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν είναι παρά το ένα πέμπτο της συνολικής ύλης -το υπόλοιπο αντιστοιχεί στη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη, της οποίας η σύσταση παραμένει άγνωστη ως σήμερα.

Ωστόσο οι επιδράσεις του μυστηριώδους αυτού υλικού είναι εμφανείς στις τελευταίες εικόνες από το Hubble: το διαστημικό τηλεσκόπιο εξέτασε το πώς το βαρυτικό πεδίο της σκοτεινής ύλης παραμορφώνει τα είδωλα μακρινών γαλαξιών.

Όπως προέβλεψε πρώτος ο Αϊνστάιν, τα σώματα που συγκεντρώνουν μεγάλες ποσότητες μάζας εκτρέπουν τις ακτίνες φωτός που περνούν από μέσα τους ή κοντά τους. Και όσο μεγαλύτερη αυτή η παραμόρφωση, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η μάζα.

Στη νέα μελέτη, η διεθνής ερευνητική ομάδα CLASH μελέτησε ένα σμήνος γαλαξιών που βρίσκεται σε απόσταση 4 δισ. ετών φωτός και ονομάζεται MACS 1206. Δεδομένου ότι πρόκειται για τις βαρύτερες δομές του Σύμπαντος, τα γαλαξιακά σμήνη αυτού του είδους είναι ιδανικά για τη μελέτη των βαρυτικών επιδράσεων της σκοτεινής ύλης.

Συγκεκριμένα, τα σώματα μεγάλης μάζας μπορούν να εκτρέπουν και να ενισχύουν το φως όπως οι οπτικοί φακοί -για το λόγο αυτό λειτουργούν ως «βαρυτικοί φακοί».

Ο βαρυτικός φακός του MACS 1206 όχι μόνο εκτρέπει το φως αλλά μπορεί επιπλέον να σχηματίζει πολλαπλές εικόνες αντικειμένων που βρίσκονται πίσω του.

Στις εικόνες του Hubble, οι ερευνητές εντόπισαν 47 πολλαπλά είδωλα που αντιστοιχούν σε 12 μακρινούς γαλαξίες.

Η παρουσία τόσο πολλών πολλαπλών ειδώλων αποτελεί απόδειξη ότι το γαλαξιακό σμήνος περιέχει περισσότερη ύλη από αυτή που βλέπουμε -περιέχει δηλαδή τεράστιες ποσότητες σκοτεινής ύλης.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν επίσης ότι τα πρώτα γαλαξιακά σμήνη σχηματίστηκαν νωρίτερα από ό,τι εκτιμούν σήμερα οι κοσμολόγοι.

Η ομάδα CLASH συνεχίζει τώρα τις παρατηρήσεις σε άλλα γαλαξιακά σμήνη, ενώ περισσότερα στοιχεία για την εξέλιξη των γαλαξιακών σμηνών αναμένεται να προσφέρει ο μελλοντικός διάδοχος του Hubble, το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.

Πηγή: in.gr

Βρίσκεστε εδώ

Ενημερωτικά Δελτία

Κάντε εγγραφή στη λίστα ενημερωτικών δελτίων για να μαθαίνετε άμεσα τα νέα μας

Ώρες Λειτουργίας (Κατόπιν Ραντεβού)

  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00
  • 08:30 - 18:00

Χάρτης

Η ιστοσελίδα μας χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης σας. Χρησιμοποιώντας τη ιστοσελίδα αποδέχεστε την χρήση τους.